-
1 ukroić
ukroić pf (ukroję) abschneiden;ukroić sobie sich abschneiden -
2 abschneiden
ab|schneidenI. vt1) ( versperren)jdm den Weg/den Rückzug \abschneiden odciąć komuś drogę/odwrót2) ( abtrennen) ein Stück Käse, Wurst ukrajać [o ukroić] odkrawać [ perf odkroić]; Haare obcinać [ perf obciąć]; Bart zgolić; Blumen ścinać [ perf ściąć]sie schnitten ihm das linke Ohr ab odcięli mu lewe uchowährend der Arbeit im Sägewerk schnitt er sich die linke Hand ab podczas pracy w tartaku uciął sobie lewą dłoń3) ( unterbinden)jdm das Wort \abschneiden przerywać [ perf przerwać] komuś w pół słowa [o zdania]5) davon könntest du dir eine Scheibe \abschneiden ( fam) mógłbyś wziąć to sobie za wzórgut \abschneiden udać się, poszczęścić się, odnieść sukcesschlecht \abschneiden nie udać się, nie poszczęścić się, ponieść porażkę[bei einer Prüfung] gut/schlecht \abschneiden wypaść dobrze/źle [na egzaminie]
См. также в других словарях:
przylepka — ż III, CMs. przylepkapce; lm D. przylepkapek 1. «kromka chleba odkrojona z brzegu bochenka; piętka» Jeść przylepkę. Ukroić sobie przylepkę. 2. pot. «dziecko lgnące do kogoś, lubiące się pieścić» … Słownik języka polskiego
